Decyzja administracyjna PARP
Polska Agencja Rozwoju Przedsiębiorczości zarzuciła beneficjentowi naruszenie zasad wolnej konkurencji (konkurencyjności) z pominięciem zapisów w umowie które mówią jasno iż w tej specyficznej umowie beneficjent zobowiązał się jedynie do „dołożenia wszelkich starań” w celu uniknięcia konfliktu interesów (co nastąpiło poprzez próby pozyskania wielu ofert z rynku od podmiotów bezstronnych), a także zapisu umowy, który mówi wprost iż w przypadku gdy do postępowania zgłosi się tylko jeden zainteresowany oferent – zasadę konkurencyjności uważa się za spełnioną (więcej na temat zasady: Jak uniknąć korekty za błędy przy zamówieniach, Rzeczpospolita 02.06.2017).
PARP uznał za nieprawidłowe że prezes spółki beneficjenta uczestniczył w wyborze kontrahenta, w którym prezesem była żona prezesa spółki beneficjenta, co zdaniem PARP ograniczyło szansę na zdobycie zamówienia przez inne podmioty. PARP pominął jednak fakt iż jedyną kompetentną osobą z ramienia wykonawcy była żona prezesa beneficjenta, a prezes beneficjenta był jedyną osobą z ramienia beneficjenta, aby tą ofertę merytorycznie rozpatrzyć i przyjąć. PARP pominął fakt iż pomimo oczywistego konfliktu interesów, beneficjent dołożył wszelkich starań aby uniknąć tego konfliktu. Pomimo iż zaproszono innych wykonawców, udzielono wszelkich wyjaśnień na zapytania wykonawców, tylko jedna spółka była w ogóle zainteresowana aby złożyć ofertę w postępowaniu.
Samo umieszczenie „zasady konkurencyjności” zgodnie z orzecznictwem Naczelnego Sądu Administracyjnego nie może być uznana za jednoznacznie naruszoną w sytuacji gdy została zapisana w umowie cywilnej bez jakiegokolwiek rozwinięcia na czym ta zasada miała by w ogóle polegać, a czego należy oczekiwać od umowy cywilnej. Umieszczenie pustego określenia „zasada konkurencyjności” jest również niezgodne również niezgodne z kodeksem postępowania administracyjnego, ponieważ określenie to jest nieprecyzyjne, a zatem nie spełnia wymagań przyzwoitej legislacji, której strzeże art. 2. Konstytucji.
Na marginesie warto zauważyć że skoro PARP, będąca jednocześnie Instytucją Zarzadzajacą (IZ) daje sobie prawo decydowania o prawidlowosci procedur, gospodarnosci, jakosci, procedurach i terminach zakupow – przyznajac ostatecznie prawo do akceptowania lub odrzucania kazdego pojedynczego wydatku w projekcie, to powinna rowniez brac odpowiedzialnosc za zarzadzanie srodkami publicznymi. Ostatecznie to przeciez Instytucja Zarzadzajaca decyduje o kwalifikowalnosci lub niekwalifikowalnosci poszczegolnych wydatkow, przerzucajac koszt zakupow niekwalifikowalnych na beneficjenta lub refundujac wydatki uznane za kwalifikowane.
2015-06-29 – Decyzja administracyjna PARP
2015-08-23 – Odwołanie od decyzji administracyjnej PARP
Załączniki: umowa o dofinansowanie