Oświadczenie (20190820) – w sprawie wykorzystania postępowania karnego

Oświadczam iż prowadzone postępowanie jest jedynie próbą uzyskania świadczenia przez PARP, który spóźnił się z realizacją uprawnień wekslowych wobec Zagozda sp. z o.o. w upadłości likwidacyjnej, pomimo spóźnienionego zgłoszenia wierzytelności syndyk masy upadłościowej i spóźnionego dochodzenia praw wynikających z weksla stanowiącego zabezpieczenie realizacji umowy.

Uzasadnienie

Ja pisałem o zapędach urzędników na serwisach społecznościowych mniej więcej trzy lata temu, a dokładnie dnia 25 sierpnia 2016 (materiał dostępny publicznie) – wskazując bezprawność bolszewickich metod urzędników, a jednocześnie ostrzegając urzędnicy muszą i będą wymyślać inne sposoby dochodzenia środków, albowiem dotychczasowe metody okazały się nieskuteczne z winy zaniedbać samych urzędników. Obecne postępowanie karne jest zatem zgodne z tymi przewidywaniami, albowiem stanowi jedyny pozostały urzędnikom sposób dochodzenia należności, którym nie udało się trzykrotnie odzyskać żadnych należności: raz w postępowaniu administracyjnym, drugi raz w procedurze wekslowej, a trzeci raz w postępowaniu upadłościowym.

Dowód: ogłoszenie z dnia 25 sierpnia 2016 dostępne na https://www.facebook.com/m****

W trakcie realizacji umowy PARP przyjął zabezpieczenie wekslem jako prawidłowe zabezpieczenie umowy, którym zwykle są środki pieniężne lub w tym przypadku weksel będący papierem reprezentującym wierzytelności pieniężne. Zatem przyjąć należy, że sam weksel jest papierem wartościowym, zatem posiada wartość niezależnie od tego do jakiej kwoty został spieniężony.

Podobnie jak inne papiery wartościowe, weksel posiada zmienną wartość, a w tym przypadku przekazany weksel oznaczony został jako weksel in blanco i przyjęty przez PARP jako papier wartościowy o wartości wystarczającej dla realizacji uprawnienia PARP z tytułu realizowanej umowy. Przyjąć należy, że strony w drodze umowy o dofinansowanie umówiły się, że wymieniają wartości płynące z zawartej umowy poprzez wymianę uprawnień dla beneficjenta, jakim jest wypłata środków oraz uprawnień dla instytucji zarządzającej jakim jest przekazanie weksla.  Według zapisów umowy sam weksel jako papier wartościowy stanowi w kontekście tej „zabezpieczenie prawidłowej realizacji umowy”, a nie zabezpieczenie spłaty jakiejś określonej kwoty w ramach umowy, o dofinansowanie które co do istoty zwrotowi nie podlega, a o co potwierdza brak kwoty wypisanej na wekslu. Na chwilę obecną weksel nie został zwrócony, zatem zobowiązanie wynikające z umowy zostało spłacone przedmiotem zabezpieczenia umowy, którym jest weksel, a nie środki pieniężne uzyskane z realizacji weksla, podobnie jak może być nią waluta nawet przed jej wymianą na inne pieniądze.

Natomiast w toku postępowania, a już po zrealizowaniu umowy brak zwrotu weksla spółce wynikał z samodzielnej decyzji PARP, który wskazywał iż weksla nie zwróci z uwagi na to że został on zachowany tytułem rozliczenia między stronami Zagozda sp. z o.o. a PARP, albowiem według PARP weksel stanowił zabezpieczenie realizacji umowy do czasu spłaty całości zobowiązań wobec PARP. Strony zatem znalazły się w sytuacji, w której – zgodnie z umową jedna posiada rzecz przekazaną przez drugą stronę, a druga strona posiada rzecz przekazaną przez pierwszą stronę. Warto jedynie nadmienić, że w dniu zakończenia realizowania umowy ZARR odmówił zwrotu rzeczy, choć decyzji tej w chwili odmowy nie potrafił w żaden sposób uzasadnić. Warto wskazać, iż rozpoczęcie postępowania upadłościowego nie było niezależną decyzją oskarżonego. Jak wynika z akt sądowych postępowanie upadłościowe spowodowane było bezprawnymi działaniami prokuratury, która błędnie zarzuciła składanie fałszywych oświadczeń na rzecz podmiotu, który nawet nie mógł być nimi poszkodowany. Zgodnie z zeznaniami pracowników Zagozda sp. z o.o. w postępowaniu z art. 212 p-ko Magdalenie Kotnis w tutejszym sądzie – oskarżenia, które formułowała pod adresem zarządu spółki, podważyły zaufanie pracowników do zarządu, co spowodowało rezygnację z ich obowiązków, a z powodu braku pracowników spółka utraciła możliwości produkcyjne, a co za tym idzie skutecznie możliwość prowadzenia sprzedaży.

Fakt, że w toku zwrotu środków weksel ten w ogóle nie został uznany przez syndyk, wynika z samodzielnej decyzji syndyk. W żadnym przypadku spór dotyczący wysokości zwrotu środków na rzecz PARP przez syndyk Zagozda sp. z o.o. w upadłości związany ze zbyt późnym zgłoszeniem wierzytelności, jak również spór między syndyk Zagozda sp. z o.o. w upadłości, a PARP o uznanie weksla jaki miał miejsce po przekazaniu zarządu nad Zagozda sp. z o.o. syndyk Joannie Prochownik – nie powinien obciążać oskarżonego. Maciej Z**** w ogóle nie zajmował się interesami spółki w czasie gdy zapadały decyzje administracyjne dotyczące rzekomo nieprawidłowego realizowania projektu, ani decyzje dotyczące rozwiązania umowy z powodu rzekomo nie zrealizowanego projektu.

Oskarżony po przekazaniu spółce pod zarząd syndyk nie miał bowiem wpływu ani na wysokość wypłaconych środków na rzecz PARP w toku postępowania administracyjnego wszczętego po przekazaniu spółki syndyk, ani nie miał wpływu na brak przedłożenia dowodów do postępowania zakończonego rozwiązaniem umowy wszczętego po przekazaniu spółki syndyk. Oskarżony nie miał wpływu na skuteczność realizacji zobowiązania wekslowego wynikającego z uznania weksla jako zobowiązania spółki Zagozda sp. z o.o. lub zobowiązania osobistego jej prezesa, choć ewidentnie za czasu pełnienia zarządu dążył do zwrotu środków na rzecz PARP, wzywając wielokrotnie i bezskutecznie PARP do podjęcia negocjacji w tej sprawie.

Być może jeśli PARP podjąłby negocjacje w czasie, kiedy wysokość środków podlegających zwrotowi zależała od oskarżonego uzyskałby inną kwotę zwrotu aniżeli kwota zwrotu jaką uzyskał w drodze postępowania upadłościowego. Jak wynika bowiem z zeznań syndyk w postępowaniu upadłościowym, miała ona trudności ze sprzedażą oprogramowania będącego własnością spółki, ponieważ oferenci uzależniali swoje oferty od zagwarantowania udziału w dalszym rozwoju oprogramowania zarządu Zagozda sp. z o.o., na co syndyk nie miała wpływu obejmując zarząd nad spółką, a co było możliwe do zagwarantowania w czasie, gdy zarząd oferował ustalenie wysokości strat w przypadku wyjaśnienia nieprawidłowości w drodze negocjacji. Ponieważ postępowanie upadłościowe Zagozda sp. z o.o. zostało zakończone, z powyższego można przyjąć, iż PARP na własne życzenie uzyskał kwotę niższą w drodze postępowania upadłościowego, aniżeli kwota możliwa do uzyskania w drodze negocjacji, które zgodnie z zapisami umowy powinny być przeprowadzone w przypadku wątpliwości co do prawidłowego zrealizowania umowy.

W każdym z powyższych przypadków postępowania jakie zostały wszczęte i prowadzone w drodze konfliktu między PARP, a syndyk Zagozda sp. z o.o. w upadłości, skarżonych do sądów przez jedną i drugą stronę – na przebieg których oskarżony nie miał żadnego wpływu, nie powinny obciążać oskarżonego. Oskarżony oświadcza jednocześnie, że weksel przekazał jako rzecz „pod zastaw” prawidłowej realizacji umowy, a weksel ten był prawidłowy i do czasu przekazania Zagozda sp. z o.o. pod zarząd syndyk, sam weksel miał pokrycie w majątku spółki przekraczającym wielokrotnie wartość uzyskanych pieniędzy z tytułu umowy o dofinansowanie. Oświadczam iż PARP nie podjął próby realizacji uprawnień wekslowych z uwagi na spóźnienie zgłoszenia wierzytelności, albowiem – jak wyraźnie wynika z notatki służbowej prok. Karwowskiej spisanej w aktach postępowania – do czasu rozpoczęcia procesu karnego PARP złożył oświadczenie przed prokuratorem iż nie jest zainteresowany żadnym postępowaniem karnym.