Wnoszę o przeprowadzenie konfrontacji ze świadkiem: Panią Anną Płusą, reprezentującą Zachodniopomorską Agencję Rozwoju Regionalnego S.A. (ZARR) reprezentującą Polską Agencję Rozwoju Przedsiębiorczości (PARP). Jak pisałem we wniosku dowodowym z 2015 r.: w dniu dzisiejszym zapoznałem się po raz pierwszy z zeznaniami A. Płusy z dnia 14 stycznia 2015 r. i w związku z poniższym uzasadnieniem wnoszę o przeprowadzenie konfrontacji mającej na celu wyjaśnienia różnic w zeznaniach świadka oraz ustalenia rzeczywistego przebiegu danego zdarzenia lub danego stanu faktycznego. Odpowiadając na pytanie przewodniczącego z dnia 4 lipca 2019: „dlaczego nie wygłosiłem oświadczenia w obecności świadka Anny Płusy” oświadczam, iż powodem, dla którego nie wniosłem oświadczenia w postępowaniu w obecności świadka Płusy była decyzja prokurator dotycząca odmowy przeprowadzenia wniosku dowodowego w tym postępowaniu dotyczącego konfrontacji ze świadkiem Anną Płusą.

Uzasadnienie:

Niewyjaśnionym pozostaje dlaczego świadek Anna Płusa w zeznaniach z dnia 14 stycznia 2015r. przyznała iż sprawy nie wyjaśniała z Beneficjentem w drodze przewidzianej w umowie o dofinansowanie nr UDA-POIG.08.01-00-32-148/09-00. Świadek przedstawiła się jako osoba odpowiedzialna za nadzorowanie realizacji umowy z ramienia PARP, a umowa ta zakłada (zgodnie par 17 ust 1) iż „wszelkie wątpliwości powstałe w trakcie realizacji projektu (oraz związane z interpretacją umowy) będą rozstrzygane w pierwszej kolejności w drodze negocjacji między stronami”. Beneficjent wzywał stronę do realizacji tego postanowienia umowy, co pozostało bezskuteczne bez wyjaśnienia i bez reakcji ZARR. Wezwania do negocjacji pozostawione bez odpowiedzi wskazują na to, że w całym okresie 2015 r. z niewyjaśnionych powodów umowa realizowana jest od jakiegoś czasu jednostronnie jedynie przez Beneficjenta.

Przez lata, do czasu konfliktu na tle cen za usługę TaskBeat, jaki wywiązał się pomiędzy zarządem beneficjenta, a PARP w ostatnich miesiącach obowiązywania umowy, Beneficjent zawsze otrzymywał regularnie odpowiedzi od świadka Anny Płusy. Świadek Anna Płusa odpowiadała w przeciętnie w ciągu zaledwie kilku dni na zapytania PARP, w tym prowadziła negocjacje z beneficjentem w sprawie jednego z wielu wydatków dotyczących zakwestionowanego wydatku serwera. Strony prowadziły negocjacje dotyczące zakwestionowanego wydatku dotyczącego montażu jednego serwera, o czym mówił również świadek Posiakow, a co stanowiło wartości około 1 procent uzyskanego dofinansowania (w aktach rozliczeń dotacji). Natomiast po Jak wskazałem wyżej, w momencie powstania konfliktu z PARP, ZARR nagłe zaprzestał realizować umowę, a w przypadku rzekomych nieprawidłowości z rozliczeniami z Taskscape Ltd odmówił wyjaśniania wątpliwości w drodze negocjacji. Odmowa wyjaśnienia wątpliwości powstałych jeszcze w trakcie realizacji projektu, a dotyczących umowy stanowiło zaprzestanie realizacji umowy. Okoliczność zaprzestania realizacji umowy przez ZARR w ostatnich miesiącach jej obowiązywania pozostaje do dnia dzisiejszego całkowicie niewyjaśniona.

W szczególności w konflikcie z materiałem dowodowym pozostają zeznania śiadka Płusy z dnia 8 czerwca 2015r., w którym świadek stwierdziła, iż: „Z tego względu trwa wyjaśnianie niejasności z Maciejem Zagozdą. W aktualnym postępowaniu wyjaśniającym chcemy ustalić czy beneficjent dokonał zakupu od firmy TASKSCAPE zgodnie z umową czy dokonał rozeznania rynku i czy zachował wymagane zasady wyboru firmy”, co nie byo zgodne z prawdą, albowiem w tym czasie świadek zorganizowała kontrolę u beneficjenta pod jego nieobecność, a jednocześnie odmawiała przeprowadzenia negocjacji celem wyjaśnienia wątpliwości dotyczących poniesionych wydatków w projekcie z podmiotem TaskBeat. Ocena dokumentów (pisemnych wezwań do negocjacji jakie kierował beneficjent, protokołów z zatwierdzenia czynności pokontrolnych jakie podpisała świadek) wskazuje iż w okresie od grudnia 2014 do czerwca 2015 r. umowa ta realizowana jest jednostronnie przez beneficjenta. W szczególności nie wyjaśniono sprzeczności w zeznaniach świadka z tymi dokumentami, ani z moimi zeznaniami, albowiem oświadczam iż w okresie od grudnia do czerwca nie wyjaśniano żadnych okoliczności dotyczących realizacji projektu. Nie prowadzono negocjacji ani ze mną, ani z Beneficjentem. Mimo wezwań odmawiano wyjaśnienia wątpliwości.

Skoro jeszcze w 2015 r. (od stycznia do czerwca) reprezentant PARP aktywnie i świadomie odmawiał wyjaśnienia okoliczności dotyczących wyboru oraz realizacji prac przez Taskscape Ltd (lub innych wykonawców) to jest absurdem wiele lat po tych wydarzeniach zarzucać że to beneficjent (lub którykolwiek jego pracownik) próbował kogokolwiek oszukać. Oprócz tego że świadkowi były znane okoliczności powiązań pomiędzy pracownikami beneficjenta oraz Taskscape Ltd (o czym w ostatnich zeznaniach Anny Płusy), to wyłącznie z decyzji ZARR nie PARP nie posiadał wiedzy dotyczącej współpracy podmiotów Zagozda sp. z o.o. i Taskscape Ltd. Niezrozumiała wówczas decyzja o odmowie przeprowadzenia negocjacji celem wyjaśnień współpracy podmiotów Zagozda sp. z o.o. i Taskscape Ltd należy rozumieć jako pretekst do zarzutu iż jakiekolwiek aspekty tej współpracy były ukrywane przed PARP, co znalazło odzwierciedlenie w bezpodstawnym zatem zarzucie oszustwa. Gdyby jakikolwiek pracownik beneficjenta chciał PARP oszukać, to osoby reprezentujące podmioty Zagozda sp. z o.o. i Taskscape Ltd nie ujawniałyby swoich personaliów w publicznych rejestrach, nadto nie publikowały w mediach informacji o ślubie, nadto nie wnosiłyby o odłożenie kontroli z powodu urodzenia wspólnego dziecka, a finalnie: beneficjent nie wnosiłby o wyjaśnienie tych okoliczności w drodze przewidzianej w umowie. Gdyby natomiast PARP faktycznie był zainteresowany wyjaśnieniem tych okoliczności, nie odmawiałby wielokrotnie beneficjentowi wyjaśnienia ich w drodze tzw. negocjacji przewidzianych w umowie o dofinansowanie, jako środek „w pierwszej kolejności” przewidziany do wyjaśniania takich wątpliwości.

Odpowiadając na pytanie przewodniczącego z dnia 4 lipca 2019: „dlaczego nie wygłosiłem oświadczenia w obecności świadka Anny Płusy” oświadczam, iż powodem, dla którego nie wniosłem oświadczenia w postępowaniu w obecności świadka Płusy była decyzja prokurator dotycząca odmowy przeprowadzenia wniosku dowodowego w tym postępowaniu w drodze konfrontacji ze świadkiem Anną Płusą. Prokurator, wykonując jedynue polecenie świadka Anny Płusy, która w zeznaniach oceniła wniosek o konfrontację jako bezzasadny, w związku z czym odmówiła postępowaniu przeprowadzenia dowodu z mojego wniosku polegającego na przeprowadzeniu przeze mnie konfrontacji ze świadkiem – uznając pisemny wniosek o konfrontację za nie zasadny.

Nie wiadomo dlaczego prokurator odmówiła przyjęcia dowodu, na którym zależało przewodniczącemu, oraz dlaczego kierowała się poleceniem świadka, która do akt zeznała iż konfrontację ocenia jako niezasadną. Warto zwrócić uwagę że prokurator wykonując zalecenie świadka, utrudnia postępowanie karne – odbierając przewodniczącemu możliwości uzyskania dowodu z konfrontacji moich oświadczeń w obecności świadka Anny Płusy uniemożliwia wszechstronną ocenę materiału dowodowego i dopuszcza jedynie wybrane przez siebie dowody, mimo iż interes postępowania wyrażony pytaniem przewodniczącego nakazywał zrealizować wniosek dowodowy i dokonać konfrontacji.

Brak prowadzenia wyjaśnień w drodze przewidzianej umową może skutkować jej rozwiązaniem przez PARP. Nadal nie wiadomo czy nie jest to celem z góry założonego działania, skoro wiadomo, że rzekomo prowadzone wyjaśnienia są nie są wcale prowadzone zgodnie z umową. Rozstrzygnięcie wiarygodności dowodu zeznań świadka można prowadzić w drodze konfrontacji.