Wnoszę o przeprowadzenie dowodu z dokumentów: notatki służbowej prok. Karwowskiej sporządzonej do akt postępowania w przedmiocie zainteresowania PARP postępowaniem prokuratorskim oraz dokumentu postanowienia sądu z dnia 14 lipca 2016 (sygn GUk 34/16/s) roku w postępowaniu upadłościowym XII GUp 81/15

Na okoliczność potwierdzenia iż PARP informował prokuraturę, iż nie widzi w sprawie dowodów przestępstwa (konkretnie: „nie jest zainteresowany ŻADNYM postępowaniem prokuratorskim), a dopiero spóźniony wniosek o wpisanie PARP na listę wierzycieli w postępowaniu upadłościowym Zagozda sp. z o.o. – doprowadził do zmiany stanowiska PARP, który w postępowaniu karnym próbuje odzyskać pieniądze, po które najzwyczajniej się spóźnił.

Poprzez: uwzględnienie dokumentów z w/w postępowań, a także zobowiązanie prezesa PARP do udzielenia informacji czy w latach 2010-2015 prezes PARP informowała prezesa Najwyższej Izby Kontroli iż wszczynanie postępowań karnych jest standardowym krokiem procedury odzyskiwania należności lub przewidzianym środkiem windykacyjnym stosowanym przez PARP.

Uzasadnienie

Na uwagę sądu zasługuje fakt iż przewodniczący nie otrzymał precyzyjnej informacji w odpowiedzi udzielonej przewodniczącemu przez pełnomocnika ZARR, gdy na pytanie sędziego pełnomocnik potwierdziła iż zmiana pokrzywdzonego wynika z faktu iż to rzekomo ZARR informował PARP o toczącym się postępowaniu karnym. Jak wynika z notatki prok. Karwowskiej to prokuratura informowała PARP już wiele lat wcześniej o toczącym się postępowaniu karnym, co było zresztą również moim argumentem za włączeniem mnie do postępowania administracyjnego.

Nieprawdą jest zatem udzielona przewodniczącemu informacja w trakcie posiedzenia w tym postępowaniu, że ZARR S.A. jako prywatna spółka prawa handlowego informowała PARP o toczącym się postępowaniu, w wyniku czego PARP wszedł w prawa pokrzywdzonego. Faktycznie PARP informowany był od lat o toczącym się postępowaniu, a jedyną zmianą jaka zaszła na przestrzeni tego postępowania karnego jest jedynie fakt iż PARP posługując się wekslem w postępowaniu upadłościowym, który reprezentował co prawda odzyskał prawa do wartości przekraczającej żądania PARP, ale jednak w momencie zatwierdzenia listy wierzycieli spółki posiadany weksel stał się bezużyteczny na skutek spóźnionego zgłoszenia wierzytelności PARP.

PARP próbował odwlec zatwierdzenie listy wierzycieli sprzeciwiając się zamknięciu listy wierzycieli i procedowaniu postępowania upadłościowego, jednak próby wpłynięcia na postępowanie upadłościowe skończyły się daleko po czasie w którym syndyk dysponowała majątkiem możliwym do odzyskania w postępowaniu wekslowym. Niezależnie od rozstrzygnięcia sporu pomiędzy PARP, a syndyk udokumentowany w aktach postępowania upadłościowego, już w momencie zamknięcia listy wierzycieli syndyk upłynniła majątek spółki podlegający egzekucji z weksla, a dochodzenie wierzytelności przekraczającej stan kasy spółki stało się bezprzedmiotowe.

Jednocześnie weksel stanowiący zabezpieczenie prawidłowej realizacji umowy stał się bezwartościowy wskutek spóźnionych zgłoszeń i sprzeciwów PARP w postępowaniu upadłościowym, co wpłynęło na możliwość odzyskania środków w tym postępowaniu przez PARP.

Gdyby PARP wystąpił z wekslem do spółki w czerwcu 2015 r. na podstawie rzekomych nieprawidłowości w projekcie, ja reprezentując spółkę nie miałbym możliwości sprzeciwu i musiałbym wypłacić PARP wszystkie należne wówczas kwoty z kasy spółki, albowiem spółka posiadała takie środki w gotówce, a weksel zrealizowany byłby na żądanie. Jest jedynie zaniedbaniem i niedopełnieniem obowiązków służbowych urzędnika publicznego iż nie wystąpił o te środki, a dopiero ponad pół roku później PARP wdał się w bezprzedmiotową serię konfliktów z syndyk spółki zakończoną ostateczną utratą wartości weksla, czym działano na szkodę PARP. Obecne postępowanie PARP jest jedynie próbą naprawienia szkody z oczywistego przestępstwa popełnionego przez nieznanych sprawców z PARP.

Na marginesie zauważyć należy iż zgodnie z informacją udzieloną w wystąpieniu prezez PARP do Najwyższej Izby Kontroli – stosowanie represji wobec beneficjentów w postaci postępowań karnych wynika z procedury przyjętej w PARP, który chwalił się pisemnie w informacji jaką udzielił prezesowi NIK, iż w celu odzyskania kwot, jakie Polska musi zwracać do Unii Europejskiej PARP stosuje wszelkie metody, wliczając postępowanie administracyjne, postępowania cywilne przeciwko beneficjentom, postępowania cywilne przeciwko członkom zarządu beneficjentów, a TAKŻE postępowania karne. Toczące się postępowanie karne nie wynika przekonania PARP o istnieniu przestępstwa, a jest jedynie efektem wyczerpania innych dróg dochodzenia należności.