Wnoszę o przeprowadzenie dowodu z dokumentów:

a) umowy spółki Taskscape Ltd.
b) umowy spółki Zagozda sp. z o.o.
– w wersjach obowiązujących w latach pokrywających się z okresem realizacji projektu

na okoliczność: potwierdzenia iż zarówno spółka Taskscape Ltd oraz Zagozda sp. z o.o. posiadały własną osobowość prawną, zatem w kontekście umowy o dofinansowanie oraz oświadczeń o braku powiązań osobowo kapitałowych to te spółki były (odpowiednio) osobami wykonawcy i beneficjenta – celem stwierdzenia iż oświadczenia dotyczące braku powiązań osobowo-kapitałowych w stosunku do w/w spółek były rzetelne z uwagi na osobne osoby prawne występujące w przypadku obu tych spółek

poprzez: zwrócenie się do odpowiednich organów rejestrowych obu spółek o zabezpieczenie i wydanie tych dokumentów.

Uzasadnienie

Odmiennie do założeń przyjętych przez urzędników ZARR, oraz prokuraturę, spółki Zagozda sp. z o.o. oraz Taskscape Ltd nie funkcjonowały na zasadach spółek cywilnych, a zatem w kontekście osób fizycznych będących wspólnikami, ale na zasadzie rozdzielności osobowości prawnych, jakie nadane były – w przypadku Zagozda sp. z o.o. – sądownie, a w przypadku Taskscape Ltd – z mocy prawa. Również kapitał obu spółek nie był łączny tytułem braku zależności kapitałowych między spółkami, a także brakiem wspólnoty kapitału właścicieli spółek tytułem rozdzielności majątkowej między mną, a żoną (umowa o rozdzielności w aktach postępowania). Ścisła definicja powiązań osobowo-kapitałowych jaka obowiązywała od czasu wprowadzenia nowych regulacji prawnych nie mogła zatem w ogóle dotyczyć spółek Zagozda sp. z o.o. i Taskscape Ltd, a żadne inne regulacje prawne nie zabraniały takich powiązań.

Tymczasem, ani prokuratura, ani urzędnicy OLAF, ani urzędnicy PARP nie badali umowy spółki Taskscape Ltd, ani umowy spółki Zagozda, ponieważ zwyczajnie nie zabezpieczyli tych dokumentów. Jednocześnie urzędnicy PARP przyjmując iż podmioty Taskscape Ltd i Zagozda sp. z o.o. są powiązane przyjęły założenia iż spółki te nie posiadają własnej indywidualnej osobowości prawnej, a osobowość ta wynika z osobowości wspólników, na co jasno wskazują uzasadnienia urzędników PARP. Urzędnicy OLAF nie potwierdzili takiego powiązania jako uchybienia w realizacji projektu. Prokuratura zarzuciła iż istnienie tych powiązań stanowiło naruszenie zasady konkurencyjności, nawet jeśli definicja tego pojęcia nie została ujęta w powszechnie obowiązującym prawie, a w szczególności w umowie cywilnej dotacji.

Jedynym obowiązującym rozstrzygnięciem jakie w zakresie powiązań osobowo-kapitałowych obowiązywało już w czasie realizacji naszego projektu, to zakaz tworzenia obostrzeń w prawie krajowym dotyczących ograniczania możliwości występowania powiązań osobowo-kapitałowych, co , co potwierdził TSUE – który wskazał niedopuszczalność obostrzeń w ustawie o PARP na gruncie prawa europejskiego. W wyroku z 19 maja 2009 r. (sprawa C-538/07 Assitur, akapity 29–30 oraz 32 wyroku) TSUE uznał, że istnienie w ustawodawstwie krajowym przepisu, który zezwala na automatyczne wykluczanie przedsiębiorców powiązanych kapitałowo, narusza zasadę proporcjonalności, tacy bowiem wykonawcy powinni mieć możliwość wykazania, że charakter łączących ich powiązań nie zakłóci uczciwej konkurencji.